Kerajaan tempatan atau pihak berkuasa tempatan (PBT) adalah tahap paling rendah dalam sistem kerajaan di Malaysia selepas persekutuan dan negeri. Ia mempunyai kuasa untuk mengutip cukai (dalam bentuk cukai taksiran), untuk membuat undang-undang dan peraturan (dalam bentuk undang-undang kecil) dan memberikan lesen dan permit bagi apa-apa perdagangan di kawasan bidang kuasa, selain menyediakan asas kemudahan, pengumpulan dan pengurusan sampah dan sampah serta perancangan dan pembangunan kawasan di bawah bidang kuasanya. Pihak berkuasa tempatan di Malaysia umumnya di bawah bidang kuasa eksklusif kerajaan negeri dan diketuai oleh penjawat awam dengan gelaran Yang Di-Pertua (Presiden). Kawasan kerajaan setempat dan sempadan biasanya selaras dengan sempadan daerah tetapi terdapat beberapa tempat di mana sempadannya tidak konsisten dan mungkin bertindih dengan daerah-daerah yang bersebelahan, terutama di kawasan-kawasan urban.

Tidak seperti kerajaan persekutuan dan negeri, kerajaan tempatan di Malaysia tidak dipilih tetapi dilantik oleh kerajaan negeri selepas pilihan raya majlis tempatan digantung oleh kerajaan persekutuan pada tahun 1965.